همیشه روز تولدم را دوست دارم.هر کاری هم می کنم فراموشش کنم تا بلکه یک نفر دلش خوش شود سورپرایزم کرده، نمی توانم که نمی توانم!
به نظر من روز تولد آدمها مهمترین روز زندگی آنهاست....چه اتفاقی مهم تر از به وجود آمدن؟....از به دنیا آمدن؟...از شروع یک زندگی؟
هر سال روز تولدم که می رسد،یک موضوع بیشتر از هدیه هایی که قرار است بگیرم ذهنم را مشغول می کند!اینکه آیا اگر من در یک روز دیگر از یک ماه دیگر که در یک سال دیگر بود،در یک شهر،کشور و یک خانواده دیگر به دنیا می آمدم باز هم همین بودم که امروز هستم؟....بعد چشمهایم را می بندم و خدا را به خاطر همه آن چیزهایی که تقدیر قرار داده تا من همین آدم امروز باشم،شکر می کنم؛ بعد هم آرزو می کنم که این فکر در تمام جشن تولد هایم مهمان افتخاری باشد؛آنوقت شمع را فوت می کنم و دور و برم پر می شود از صدای دست و آواز تولدت مبارک....و بوی سوختگی یک تکه از فرش که آتش فشفشه پریده رویش!
چند دقیقه دیر به دنیا اومدی امسال ها...
آره راست می گی.....تا اومدم به خودم بجنبم، پستم ۳ دقیقه دیرتر روی وبلاگ رفت! این هم یه جورشه.مگه حتما آدم باید با سزارین هیپنوتیزمی به دنیا بیاد تا تولدش با بقیه فرق داشته باشه؟!
سلام
تولدتون مبارک..
سلام
وای مبارکه
عکست هم خوب افتاده ها (:
اوخ ... تولدت مبارک!!!
اگه گفتی شبیه کدوم عکسته؟؟
....؟
ها؟
...؟
همون عکست ....چادر مشکی داری....کوچولو موچولویی...چادرت داره میافته....شیطون افتادی...داری می خندیا...؟!
من هم با تو موافقم خیلی قشنگ نوشتی
تولدت مبارک